हिवाळ्यातली दुपार

काचेवरती कुणी पाडला असा उन्हाचा सडा
हिवाळ्यातल्या सौम्य दुपारी भरे सुखाचा घडा

सासुरवाशी सकाळ, कामे उरकुन मग बाहेरी जाते
हिवाळ्यातल्या स्निग्ध दुपारी ऊन घरी माहेरी येते

फरशीवरुनी रांगत येते भिंतीवरती रेलत जाते
हिवाळ्यातल्या संथ दुपारी ऊन असे सैलावत जाते

पहिल्या वाफेच्या भाताने सुस्तावुन झोपेला येते
हिवाळ्यातल्या सुस्त दुपारी ऊन वामकुक्षीला जाते

जडावली ती मग वेळेचा हिशोब नकळत सोडून देते
हिवाळ्यातली दुपार अलगद संधिप्रकाशी विरून जाते

Photo & Poetry
कौस्तुभ दीक्षित
१४-१२-२०१९